Stan przedcukrzycowy

Czym jest?

Stan przedcukrzycowy dotyczy osób, u których poziom cukru (glukozy) we krwi przekracza normę (w badaniu na czczo jest to wynik powyżej 99 mg/dl), ale nie jest jeszcze tak wysoki, aby rozpoznać cukrzycę typu 2. To stan pośredni pomiędzy prawidłową tolerancją glukozy a cukrzycą. Jest określany jako nieprawidłowa glikemia na czczo i/lub nieprawidłowa tolerancja glukozy. Do postawienia tego rozpoznania konieczne jest wykonanie oznaczenia FPG (glikemia na czczo; polega na pobraniu krwi po min. 8 h przerwie od spożywania posiłków) lub OGTT (doustny test obciążenia glukozą zwany krzywą cukrową, który polega na pobraniu krwi na czczo, po wypiciu roztworu glukozy i ponownym badaniu krwi).

Objawy stanu przedcukrzycowego

Stan przedcukrzycowy nie daje zwykle zauważalnych objawów. Najczęściej pacjent dowiaduje się o nim przy wykonywaniu rutynowych badań laboratoryjnych. Warto zwrócić jednak uwagę na takie zmiany w organizmie jak: senność, zmęczenie, nagłe problemy ze wzrokiem, częste oddawanie moczu, zwiększenie apetytu oraz nadmierne uczucie pragnienia.

Czynniki ryzyka 

Osoby powyżej 45. r.ż. badania laboratoryjne w kierunku cukrzycy powinny wykonywać co 3 lata. Raz w roku powinny wykonywać je osoby, u których występują dodatkowe czynniki ryzyka, takie jak:

• cukrzyca stwierdzona u bliskiego członka rodziny np. rodziców, rodzeństwa,
• nadwaga lub otyłość – BMI powyżej 25 kg/m2, obwód talii powyżej 80 cm u kobiet lub 94 cm u mężczyzn,
• nieprawidłowy poziom cholesterolu – stężenie HDL <40 mg/dl [<1,0 mmol/l] i/lub triglicerydów >150 mg/dl [1,7 mmol/l],
• nadciśnienie tętnicze (≥140/90 mm Hg),
• problemy położniczo-ginekologiczne u kobiet, takie jak: cukrzyca ciążowa w wywiadzie, urodzenie dziecka o masie wyższej niż 4 kg, zespół policystycznych jajników (POCS),
• mała aktywność fizyczna.